دلالان انتخاباتی؛ « دُمَل »های چرکین در جان مردم سالاری ما

اگرچه ظهور پدیده ای نامیمون به نام دلالی انتخاباتی و میدان داری دلالان انتخاباتی و مدیریت تبلیغات انتخاباتی توسط چنین افرادی برآمدن « دُمل»ی‌ بر جان مردم سالاری مان است اما این انحراف را می توان یکی از دلائل نیفتادن قطار انتخابات بر ریل تحزب دانست. بدون شک کاندیداهای برآمده از دامن احزاب مشکل مالی و سازمانی برای تبلیغات و کاندیداتوری ندارند و در دامن و دام چنین دلالانی نمی افتند. از طرفی کاندیداهای حزبی تربیت سیاسی لازم را برای نمایندگی مجلس یافته اند و به خوبی می توانند در شأن نماینده ی مردم ظاهر شوند.

دلالان انتخاباتی از دو بازوی زر و تزویر بهره می گیرند، برخی به پشیبانی مالی کاندیدای مورد نظر روی می آورند و برخی حتی تا مدیریت ستاد انتخاباتی کاندیدایی پیش رفته و برنامه های زشتی در راستای پایین کشیدن رقبای کاندیدای مورد حمایت خود به کار می گیرند. کاندیدایی که از چنین دلالانی بهره می گیرد، سربرآوردن خود از جمع کاندیداها را در کوچک کردن رقبا می بیند چرا که چیزی برای اثبات بزرگی و قابلیت خود در چنته ندارد. تزویز و زر وقتی سرعت می گیرند، کاندیداهای رقیب را تخریب و فضای تبلیغات را مسموم می کنند و در نهایت با خرید رأی آسیب بزرگی بر جان نحیف مردم سالاری ما وارد می سازند.

استمرار چنین روندی و گسترش آن مانع تقویت مبانی دموکراسی و انتخابات سالم در کشور و به تبع آن در مناطق می شود. در توجه عمیق به سخنی عظیم از امام علی (ع) در تلاش برای شناخت کاندیداها نظری نیز بر اطرافیان و ستادگردانان آن ها بیفکنیم. برخی از چنین افرادی حد و اندازه شان استخدام کسی از کسانشان در اداره ای است و برای چنین اشخاصی وجدان جمعی و منافع اجتماعی اساساً معنایی ندارد. برخی از این هم فروترند و ارتقای جزئی در محل خدمت شان آن ها را بزرگ می سازد! و برخی به یک سفارش و گرفتن چند ساعت اضافه کاری نیز راضی اند. برخی پول به سفره آورده اند و این ها طلبکاران اساسی نماینده ی پیروزند. باید وام کلان بگیرند و سود فراوان ببرند. این ها دلالان اصلی هستند و بر اساس سود و زیان بود که میدان انتخابات را بازار یافته بودند و اکنون دنبال سود خود هستند. در این میان می ماند مردمی نجیب که همواره مطالباتشان را فریاد می زنند و انتظارات و خواسته هایشان را تکرار می کنند.

البته نباید از نظر دور داشت که کمک مالی شفاف به اکاندیداهای انتخاباتی در اغلب کشورها رایج است و شهروندان می توانند کمک های مالی خود را به حساب مشخص کاندیدای مورد حمایت خود واریز نمایند کمااین که دریافت کمک مالی غیرقانونی از سوی کاندیداها در چنین کشورهایی عواقب سختی نیز دارد. اما چنین روشی با روش مرسوم مورد بحث در کشور ما تفاوت اساسی دارد. در این بحث کمک مالی به منظور بهره برداری غیرقانونی و سودجویانه از کاندیدای پیروز است و چنانچه کاندیدای پیروز به یاری شهروندی به خاطر کمک های مالی و غیرمالی انتخاباتی همت گمارد و شهروندی دیگر را چنین نکند به راه کج و خلاف وارد شده است. متأسفانه فقدان احزاب فعال و ضعف ثبات سیاسی در کشور باعث شده است که احزاب و گرایش های سیاسی یکشبه هوادارانی پیدا می کنند که از الفبای سیاست و کارسیاسی اطلاع ندارند و در صورت موفقیت گرایش و حزبی طرفداران آن بدون توجه به اصل اساسی شایسته سالاری به مسئولیت هایی گمارده می شوند که نتیجه اش مشخص است.

با این همه هستند کاندیداهایی که هرگز تا این حد آلوده نمی شوند و رودخانه ی کم آب مردم سالاری در منطقه را به خاطر یک یا چند ماهی، گل آلود نمی سازند. هرچه تعداد چنین کاندیداهایی در فضای تبلیغات و انتخابات بیش تر باشد، افق پیش روی مردم سالاری ما نیز روشن تر خواهد بود. مطبوعات محلی ما وظیفه ای اساسی دارند، فرهنگیان و دانشجویان و دانش آموزان ما وظیفه ای مهم دارند. تکلیفی بر عهده ی ماست که عمل به آن در واقع احیای حقی است که احیای آن، احیای بسیاری از حقوق ماست.

منبع:http://www.kh1353.blogfa.com/post-315.aspx