تبیین جایگاه نماینده برای مردم، دانشجو و...

تبیین جایگاه نماینده برای مردم، دانشجو، رسانه و افراد در معرض نمایندگی!

انتخابات در اولین گام فرصتی برای تبیین جایگاه نماینده و مجلس است. باید برای دانشجو و مردم تبیین کرد چرا مجلس هم امور و بالاترین مقامات است، کارهای مهمی که یک نماینده به تنهایی می تواند بکند، مثل طرح سؤال و درخواست تحقیق و تفحص و دادن طرح و... چیست و اثرش در کشور چیست؟ در طول تاریخ کشور همین موارد چگونه جریان ساز شده است؟ نمایندگان چگونه می توانند به نهادها نظارت کنند؟ مجلس یک نهاد نظارتی دارد به اسم دیوان محاسبات که پر قدرت ترین نهاد نظارتی کشور است، تنها نهاد نظارتی است که در آن می شود حکم صادر کرد و بار قضایی و حقوقی مستقیم دارد؟ حالا کارنامه ی همین نهاد چیست؟ مرکز پژوهش های مجلس، نهادی بسیار مهم است، که گزارش های مختلف از وضعیت کشور و جهان و حوزه های تخصصی باید بدهد. کمیت و کیفیت و اولویت گذاری این مرکز چیست و چه باید باشد و کارنامه ی عملکرد آن در این سال ها چه بوده است؟ نماینده های مجلس برای نظارت بر صدا و سیما و مطبوعات و... نماینده تعیین می کنند. این نماینده ها کجا هستند و کارنامه ی آن ها چه بوده است؟ خلاصه تبیین وظایف نماینده و جایگاه مجلس یک محور جدی است، که اگر صورت بگیرد هم انتخابات مجلس رونق می گیرد هم برای مردم و نخبگان مهم می شود و اساساً با درک این اهمیت سؤال جدی صورت می گیرد. حالا همین ها را باید برد در مساجد و خوابگاه ها و کارخانه ها و ... لازمه اش این است مثل اول انقلاب جنبش دانشجویی احساس کند که تکلیف دارد. منتظر این که کسی از بالا به او بگوید چه بکند نباشد. بیش تر سخنران های اول انقلاب سنشان از آدم هایی که پای منبرشان بودند کم تر بود. اصلا این طور نبود که منتظر باشند تریبونی برایشان ایجاد شود. خودشان می­رفتند و آدم ها را توجیه می کردند و صحبت می کردند. ما یکی دو دوره ی کوتاه چنین فضایی را در کشور داشتیم یکی اش سال 82 سر قضیه ی جنبش دفاع از استقلال بود بچه ها چند روزه کل کشور را گشتند و تشکل ها و آدم ها را سر خط کردند و هر جا می رفتند با رایزنی صحبت می کردند و چند روزه یک شعار ساده ی دانشجویی که با لحن طنز ادا شده بود، شعار ملی شد که «انرژی هسته ای، حق مسلم ماست »

پرسش از کاندیداها

مسئله ی مهمّ بعدی پرسش از کاندیداهاست. باید مشخص شود، آیا افراد صلاحیت دارند؟ آیا علاوه بر صلاحیت، اصلحیت هم دارند؟ این کی معلوم می شود؟ وقتی مورد سؤال واقع شوند. با چه توانمندی هایی آمده اند، تفاوتشان با بقیه در حوزه ی انتخابیه شان چیست؟ در کدام کمیسیون های مجلس می خواهند بروند؟ آن جا چه می خواهند بکنند؟ برنامه ی عملیاتی شان چیست؟ وگرنه کل کار جنبش دانشجویی تبدیل می شود به برگزاری چند مناظره - بخوانید رینگ بوکس سیاسی در سالن های آکادمیک - که به افشاگری علیه هم و زنده باد و مرده باد علیه و له کاندیداها بدل می شود.