عهد بر سه قسم است : عهدی که خدا با بندگانش فرموده - عهدی که مردم با خدا می کنند - پیمانی که مردم با یکدیگر می بندند .
در چند جای قرآن مجید وفا به عهد را واجب و روی آن تاکید فرموده می فرماید : به پیمان وفا کنید به درستی که پیمان مورد بازخواست خواهد بود . سوره ۱۷ آیه ۳۶
حضرت باقر (ع) می فرماید : چهار چیز است که عقوبتش زودتر از هر چیز می رسد :
۱ - کسی که به او احسان کنی و در عوض نیکی با تو بدی کند .
۲ - کسی که تو به او ستم نکنی و او به تو ستم کند .
۳ - کسی که در امری با او عهد کنی تو وفا کنی و او با مکر و خیانت به آنچه عهد کرده وفا نکند .
۴ - کسی که به رحم خود صله کند و آن رحم از او ببرد .
شکستن پیمان خدا چه ظرف وقوع آن عالم ذر باشد یا عالم فطرت گناه کبیره بلکه از اکبر کبائر است و بیشتر آیات و اخباری که در تاکید وجوب وفای به عهد و حرام بودن شکستن آن رسیده و عقوبتهای سخت بر آن مترتب شده راجع به این قسم عهد است چنان که پس از مراجعه به اخبار روشن می گردد .
بنابراین هر کس میخواهد به وعده های خدواند برسد باید به تمام عهدهایی که با او شده وفا کند .
کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب
جالب بود